Czemu chowam się w cieniu
Mając wreszcie dość?
Nie wiem sama!
Niczym tchórz gubię ciągle się,
A ma druga osobowość kroczy sama.
Och, pomóż...
Ile niebios będzie dane mi ujrzeć?
Serce moje chce wnet pochłonąć wszystkie z nich,
Na wieki posiąść je...
We śnie w przestworza wzniosę się!
Pokonam to co złe!
I chcę odrzucić wszystko co balastem jest!
Zrozumiem siłę uczuć swych,
Bez ciebie nie znaczę nic.
Więc dziś nie odchodź i nie puszczaj dłoni mych!
I prowadź mnie przez ten niebezpieczny świat.
A wtedy me serce zbudzi się, gdyż ono
Błądzi ciągle w snach.
Przy tobie ciągle pragnę być!
i całą siebie oddać ci!